نام کالا: لیزین
فرمول شیمیایی: C6H14N2O2
کد استفاده شیمیایی: 2-54-70
لیزین یک آمینو اسید در پروتئین مواد غذایی از قبیل حبوبات ، پنیر ، ماست ، گوشت ، شیر ، ذرت ،گندم و سایر پروتیئین های حیواتی است. پروتیئین های مشتق شده از غلات مانند گندم و ذرت لیزین کمتری نسبت به پروتئین های حیوانی دارند.لیزین یک اسید آمینه ضروری در تغذیه انسان است زیرا بدن نمی تواند آن را تولید کند؛ بنابراین، باید آن را از دو طریق رژیم غذایی یا مکمل دریافت کرد.لیزین برای اولین بار از کازئین که یک فسفروتئین شیر است در سال 1889 جدا شد و برای اولین بار در ایالات متحده به عنوان لیزین هیدروکلراید در سال 1955 معرفی شد و قرار بود با افزودن لیزین به نان سفید کمبود لیزین را در رژیم غذایی جبران کنند ولی توسط FDA مورد تایید قرار نگرفت و منتفی شد ولی از سال 1970 لیزین بصورت رایج و گسترده به خوراک دام افزوده گردید. برخی مطالعات نشان میدهند که مصرف این ماده باعث بالا رفتن جذب کلسیم و املاح دیگری در روده شده که از طریق کلیه دفع می گردد و می تواند برای جلوگیری از پوکی استخوان مفید باشد و همچنین برای کم کردن درهای شدید میگرنی تجوز می شود. اخیراً مطالعاتی بر روی لیزین در حال انجام است که از این ماده برای درمان تبخال و زخمهای سرد استفاده شود.