نام کالا: هیدروکسی اتیل سلولز ( تیلوز )
فرمول شیمیایی: C20H38O11
کد استفاده شیمیایی: 0-62-9004
غلظت دهنده های سلولزی برپایه سلولز می باشند که در انواع صنعت های دارویی، ساختمانی، چسب،کاغذسازی و.... کاربرد دارند و انواع مختلفی از غلظت دهنده ها سلولزی در بازار وجود دارند که عمدتا شامل سی ام سی cmc، اچ پی ام سی hpmc، اچ ای سی hecو ام اچ ای سیmhec میباشند. تمام غلظت دهنده های موجود در بازار از نظر کاربردی همه ی انها یک هدف رو دنبال می کنند وبیشتر از لحاظ ساختار مولکولی و مشتقات اصلاح شده سلولز باهم فرق دارند. غلظت دهنده های سلولزی دارای گریدهای 4000 الی 200000 می باشند که در ایران عمدتا به گرید 4000 تیلوز گفته می شود که در صنعت چسب و رنگ سازی استفاده می شود، هرچه گرید به سمت بالاتر می رود توانایی حل شدن در آب بیشتر می شود اما قدرت نگهداری اب در آن بمدت طولانی کمتر میشود.تیلوز یا همان گرید 4000 غلظت دهنده های سلولزی نسبت به گرید های دیگر در توانایی نگهداری اب قدرت بیشتری رو داراست اما نسبت به گرید های بالاتر دیرتر در اب حل می شود وهم چنین مقدار بیشتری رو در هر بار ساخت محصول باید استفاده کرد.به نسبت با بالا رفتن گرید غلظت دهنده سلولزی توانایی حل شدن در اب بیشتر و دوز کمتری رو هم ازش میشه استفاده کرد. در میان گرید های غلطت دهنده های سلولزی گرید 4000 یا همان تیلوز از معروفیت بیشتری برخوردار است.غلظت دهنده های سلولزی بسته به گرید انها در صنعت های مختلفی کاربرد دارند به عنوان مثال هیدروکسی پروپیل متیل سلولز یا همان اچ پی ام سی که جز مشتقات اصلاح شده سلولز محسوب می شود در مقایسه با هیدروکسی اتیل سلولز یا همان اچ ایی سی که برای حل شدن نیاز به آب گرم و یا مقداری قلیا دارد به راحتی در آب سرد حل می شود.